شته سبز گردو
Callaphis juglandis Goeze
Syn.callipterus juglandis Goeze
.Callaphididae, Hom
Eng. Dusty_ veined walnut aphid, large walnut aphid
شته سبز گردو در ایران در سال ۱۳۱۶ توسط افشار از نواحی شمالی کشور گزارش شده است. روی سطح پشتی و شکمی این شته لکه ها و نقوش تیرهای دیده میشود، که اسماعیلی این علائم را برای شته دیگر به نام گردوCalipteriniella(=chromaphis)juglandicola ذکر کرده و نام فارسی شته خالدار گردو به آن داده است، که این علائم به گونه Callaphis juglandisشباهت دارد.
این شته در تمام مناطق کشور فقط روی درختان گردو فعالیت دارد. سطح مزبور در سطح فوقانی برگ ها و در دو طرف رگبرگ اصلی به تغذیه می پردازد و شیره نیز ترشح می نماید، ولی اهمیت اقتصادی آن متوسط ذکر شده است. شته کامل زرد متمایل به سبز بوده و روی بدنش نقوش نارنجی تیره یا قهوه‌ای وجود دارد و موهای بلند ظریفی روی بدن دارد. رنگ بال های افراد بالدار در حاشیه تیره می باشد وقتی یکی از شته های کلنی را که در کنار رگبرگ قرار دارند جدا کنیم و بقیه رشته ها به صورت موجی جای خالی دیگری را پر میکنند.
این شته زمستان را به صورت تخم به سر برده و در اوایل بهار شته ها ظاهر شده و گردو را ترک میکنند و به طرف میزبان ناشناخته ای به پرواز در می‌آیند و مجدداً در ماههای مرداد و شهریور روی درخت گردو مراجعه کرده و بالاخره در پاییز افراد نر و ماده به وجود آمده و پس از جفتگیری حشره ماده تخم های خود را زیر جوانه ها قرار داده و بدین ترتیب آفت زمستان را به صورت تخم به سر می‌برد.بنابراین شته گردوheterociousوholocyclicمی باشد.
این رشته در ایران به وسیله پرداتور ها و پارازیت های مختلف،به خصوص زنبور Trioxis palidus تحت کنترل در می آید. این پارازیت از ایران به کالیفرنیا برده شده و به عنوان وسیله بسیار موثری در کنترل جمعیت آفت به مقیاس وسیعی مورد استفاده قرار می‌گیرد. این حشرات زنبورهای بسیار کوچکی هستند که در داخل بدن شته ها در مرحله پورگی تخم می گذارند. لاروهای این زنبور پس از خروج از تخم از محتویات بدن شته تغذیه کرده و پس از تکمیل دوره تغذیه بدن میزبان را مومیایی می کند. حشره‌ای است چند نسلی که وجود آن به وسیله شته های متورم خاکستری رنگ که بدن آنها خشک و سخت شده است، در روی برگ ها مشخص میشود.