شته خالدار یونجه

Therioaphis trifolii f. maculata Bucklon

Syns. Therioaphis maculatus Buckton

Pterocallidium maculatus., Myzocallis ononidis Kall

Calphididae, Hom

Eng. Spotted alfalfa aphid

شته خالدار یونجه در ایران اولین بار در سال ۱۳۴۰ توسط فرحبخش گزارش شده است. نامبرده مناطق انتشار آفت را کرج، همدان، تبریز، اهواز و مشهد ذکر نموده ولی در سایر نقاطی که کشت یونجه معمول است نیز آفت وجود دارد. این شته علاوه بر یونجه روی شبدر، پیاز و احتمالا بعضی از گیاهان زراعی دیگر نیز خسارت می رساند.

شته های ماده و بی بال این شته 1/5 – 1/7 میلیمتر طول دارند و شکل آنها بیضوی است. رنگ آنها سبز و با سر و سینه زرد می باشند. شاخکها تیره و بند سوم زرد است. روی پشت شکم ۶ ردیف برآمدگی که هر کدام دارای موئی هستند وجود دارد. دور این برآمدگيها قهوه ای رنگ است. شته های بالدار 1/6 – 2/4 میلیمتر طول دارند و طول شاخک طویل تر از طول آن است. بیولوژی این شته همراه با شته نخود فرنگی روی یونجه توسط رسولیان (۱۳۵۶) مطالعه شده و بر اساس این تحقیقات شته خالدار یونجه، بروش بکرزائی تولید مثل نموده و تمام سال را به صورت ماده های بکرزا می گذراند، حداکثر جمعیت شته خالدار در شرائط کرج در ماههای تابستان، زمانی که متوسط حرارت ماکزیمم، ماهیانه حدود ۲۳ تا ۳۴ درجه سانتیگراد و رطوبت نسبی ماهیانه ۴۴ تا ۵۸ درصد بود بوقوع پیوسته است، که یک شته ماده خالدار یونجه در شرائط حرارتی ۴/۲۹ تا ۲/۳۲ درجه سانتیگراد و رطوبت نسبی ۴۶ تا ۶۸ درصد، بطور متوسط روزانه ۸ تا ۹ پوره می زاید (رسولیان، ۱۳۶۵). یکی از پارازیت های عمده این شته زنبور Praon palitana است که در تمام مناطق کشور انتشار دارد (نوربخش، ۱۳۷۲).