پروانه گالزای صنوبر

Aegeria  apiformis  Clerck

,.Syns. Sesia  apiformis  Cl

.Sphinx  apiformis  Cl., Torchilium  apiformis  ClAegeriidae,Lep

Ger. Bienenschwaermer

پروانه گالزای صنوبر یا پروانه زنبور مانند در ایران ابتدا در سال ۱۳۲۸ توسط دواچی شرح داده شده است. این آفت که در تمام مناطق کشور انتشار دارد و انواع درختان صنوبر ، بید، زبان گنجشک و غان حمله کرده و اهمیت اقتصادی آن متوسط ذکر شده است. لارو این پروانه از قسمتهای داخلی ساقه درخت میزبان تغذیه نموده و دالان های غیر منظمی در آن ایجاد می کند. ضمناً محل تغذیه متورم شده و به صورت گال در می آید. نهال های مبتلا خشک شده و یا از محل خسارت با ورزش مختصر بادی میشکند.

حشره کامل پروانه زنبور مانندی است که عرض آن با بال های باز۳۵_۴۵ میلیمتر و طول بال ۱۶ میلیمتر است. سر پروانه زرد، شاخک در قسمت بالا سیاه در قسمت پایین قهوه‌ای تا قرمز می باشد. بالهای جلویی سیاه متمایل به قهوه‌ای و رگبال ها به خوبی نمایان است. سینه آن سیاه رنگ با یک نوار سیاه و شکم آن به استثنای سه حلقه آخری سیاه می باشد. طول لارو کامل۴_۵ سانتی متر و به رنگ سفید متمایل به زرد و شکم صاف،  سر بزرگ و به رنگ قهوه‌ای متمایل به سیاه است. روی حلقه نهم بدن دو برجستگی قهوه ای تیره است. تخم حشره بیضوی، قهوه‌ای تا قرمز تیره می باشد.

دوره زندگی یک نسل۲_۳ سال طول می کشد. پروانه های آفت در خردادماه ظاهر و پرواز می نمایند و روزها استراحت کرده و شبها به فعالیت می پردازند. حشره ماده پس از جفتگیری می تواند تا ۲۵۰۰ عدد تخم به طور دسته جمعی روی پوست تنه درخت در نزدیکی طوقه و یا روی خاک قرار دهد. تخم ها پس از چهارهفته باز شده و لاروهای جوان پوسته طوقه را سوراخ کرده و وارد پوست و حتی بافت کامبیوم می شوند و در آنجا به تغذیه می پردازند.

در بهار سال بعد لاروها مجدداً در همین جا به فعالیت خود ادامه داده و مقداری خاک اره قهوه‌ای رنگ بیرون می‌ریزند و بالاخره در بهار سال سوم لاروهای کامل در نزدیکی پوست تبدیل به شفیره شده و بعد از آن حشره کامل خارج می گردد. مبارزه با این آفت بسیار مشکل و تنها بریدن و جمع‌آوری گال های محتوی لارو توصیه می شود.