ملخ دریایی یا صحرایی
از مضرترین انواع ملخ‌هاست، اصولا بومی ایران نبوده و چون معمولا از روی خلیج فارس پرواز نموده و در جنوب شرقی از کشورهای همسایه جنوبی خود را به ایران می رساند بدین جهت ما در ایران به این آفت ملخ دریائی می گوئیم.
این ملخ را انسان از قرنها قبل از میلاد مسیح می شناسد و در کتیبه های بسیار قدیمی نیز به آن اشاره شده است و در حدود ۳۰۰۰ سال پیش از هجوم آن به کشور مصر اشاره گردیده است.
به روایت معروف سعدی:
چنان خشکسالی شد اندر دمشق که یاران فراموش کردند عشق
نه در راغ سبزه نه در باغ شخ ملخ بوستان خورد و مردم ملخ
خسارات در ایران:
در ایران خسارات حاصله از هجوم این ملخ از دیرزمان مورد توجه بوده و آفت مزبور قطحی ها و ویرانی هائی ببار می آورده است.
ملخ دریائی میهمان ناخوانده ای است که هر چند سال یک بار از کانون های دائمی خود که شامل افریقا، عربستان سعودی، هندوستان و پاکستان است به مناطق جنوبی ایران حمله نموده و دامنه انتشار آن در بعضی از سالها تا مناطق شمالی بحر خزر نیز ممکن است کشیده شود.
خسارت اقتصادی:
از نظر اقتصادی، خسارت ملخ دریائی فوق العاده حائز اهمیت است. دستجات پیاده ملخ و بالدار آن هر چه سرسبزی در سر راه خود ببینند اعم از علوفه، غلات، صیفی جات، انواع درختان و نباتات جنگلی را از بین برده و حتی علفهای هرز از دست این آفت در امان نیستند.
حمله ملخ دریائی، علاوه بر خسارت مستقیم، روی دامداری نیز شديدة تأثير می گذارد و میزان گوشت و شیر دامها بر اثر حمله آن به مراتع تقلیل می یابد.
خسارت این آفت در ایران بطور دقیق برآورد نشده، ولی یادآور می گردد که در آخرین حمله این ملخ در سال ۱۳۴۰، سطح مبارزه علیه این ملخ دو میلیون و پانصد هزار هکتار بوده است (امیدوار، ۱۳۴۶).
ملخ دریائی:
ملخ دریائی به دو شکل بیولوژیکی مختلف وجود دارد، که نه تنها رفتار آنها بلکه شکل و رنگشان نیز در این دو مرحله فرق دارد. اختلافات مزبور سابقا موجب شده بود که آنها دوگونه مختلف بدانند، ولی در سال ۱۹۲۱ میلادی اوارف (Uvarov) ملخ‌شناس روسی با تئوری فاز، ثابت نمود که دوگونه مذکور، فقط یک گونه می باشد و بعدها نیز ثابت گردید که ملخهای مهاجر همان ملخهای بومی بی ضرری هستند که در شرائط خاصی رفتار آنها تغییر یافته است.
با عنایت به این مطلب، ملخ دریائی دارای دو فاز انفرادی (Solitany) و گله ای یا مهاجری (Migratory) است که اسم علمی آن در فاز انفرادی Schistocerca gregaria ph.flaventris Barn و در فاز مهاجری .Schistocerca gregaria ph.gregaria F می باشد.
ملخ صحرایی:
ملخ صحرائی حشره بزرگی است که طول نر بالغ ۴۶ تا ۵۵ میلیمتر و طول ماده بالغ آنها ۵۶ تا ۶۰ میلیمتر است و طول شاخکها نیز به ۱۵ میلیمتر می رسد. پشت پرونوتوم یا سینه اول دارای دو قسمت می باشد، قسمت جلوئی باریکتر و دارای سه شیار عرضی است که بفواصل تقریبا مساوی از یکدیگر قرار گرفته است.
یک خط طولی سه شیار مزبور را در وسط قطع میکند. این خط در حالت مهاجری برجسته نیست و بزحمت دیده می شود. سطح این قسمت تقریبا صاف است. عرض قسمت پسین پشت سینه اول از طول آن بیشتر است. رنگ سینه اول یکنواخت و بدون لکه سیاه می باشد.
رنگ عمومی:
ملخ اگر تازه بالدار شده باشد، پشت گلی یا قرمز و پس از بلوغ جنسی کم و بیش زرد لیموئی می شود. ملخهائی که در پائیز وارد ایران می شوند، دارای رنگ قرمز تیره مایل به قهوه ای هستند و پس از دو تا سه ماه پرواز، موقعی که نزدیک به بلوغ جنسی می شوند، بتدریج لکه های زرد روی بدنشان ظاهر می گردد و در موقع تخمریزی زرد می شوند.
این تغییر رنگ در ملخهای نر کامل تر و واضح تر از ملخهای ماده صورت می گیرد. در نسل های بهاره وتابستانه در ایران ملخ های بالدار از پشت گلی روشن هستند و بعد در اثر پرواز و بلوغ جنسی زرد لیموئی می شوند.
بالهای روئی نسبتا شفاف و دارای تعداد زیادی لکه های تیره می باشد. ساق پاهای عقب زرد رنگ و دارای خارهائی است که انتهای آنها سیاه می باشد. روی سطح زیری سینه اول بین قاعده در پای جلوئی یک برآمدگی کوچک بخوبی نمایان است (دواچی، ۱۳۳۳).
کپسول تخم ملخ دریائی:
این ملخ کپسول تخم را در خاک قرار می دهد .کپسول تقریبا راست یا اندکی خمیده و از دو قسمت تشکیل یافته است. قسمت پائین محتوی تخم و قسمت بالای آن از ماده کف مانند به ارتفاع ۴۰-۳۰ میلیمتر و قطر ۷ میلیمتر پر شده است. تخمها به وسیله همین ماده کف مانند که ملخ از غدد مخصوصی ترشح می کند، بهم چسبیده اند.
جدار کپسول:
جدار کپسول نیز از همین جسم تشکیل یافته و بسیار نازک و شکننده می باشد، به طوریکه خارج کردن یک کپسول سالم از خاک بسیار مشکل است. در قسمت پائین کپسول ۴۰-۱۱۰ عدد تخم قرار گرفته است تخمها در روزهای اول دارای ۷ میلیمتر طول و یک میلیمتر قطر می باشد، ولی موقع تفریخ ۹ میلیمتر طول و ۲ میلیمتر قطر دارند. رنگ تخمها زرد و یا زرد متمایل به قهوه ای روشن است.
پوره های ملخ:
پوره های ملخ به محض خروج از تخم ۸- ۱۰ میلیمتر طول داشته و رنگ آنها سبز روشن است و هنوز در غشاء جنینی قرار دارند. شاخکها و پاها روی بدن تاشده ولی پس از چند دقیقه غشاء نامبرده از پشت سر پوره شکاف می خورد و پاهایش آزاد میشود. این ملخ دارای ۵ مرحله پورگی است، که رنگ آنها سیاه همراه با لکه ها یا نوارهای زرد می باشد.
رنگ پوره:
رنگ پوره سن اول که ابتدا سبز روشن و هنوز پوسته تخم به آن چسبیده است سریعا سیاه می شود و از آن پس بتدریج لکه زرد روی پوره های سنین بعدی گسترش یافته و رنگ ملخ به زردی می گراید، به طوریکه رنگ عمومی بدن پوره سن پنجم زرد یا زرد متمایل به نارنجی است و لکه های سیاه سینه اول متدرجا از بین رفته و یا بزحمت دیده می شود. در این موقع پوره نر حدود ۴۰ میلیمتر و پوره ماده ۴۳ میلیمتر طول دارد.
بعد از این مرحله، ملخ به حشره کامل پشت گلی تبدیل می گردد. به پوره های ملخ که معمولا فاقد بال بوده و قادر به پرواز نیستند ملخ پیاده اطلاق می شود.
موطن اصلی :
به طوریکه قبلا اشاره شد، موطن اصلی ملخ دریائی، ایران نمی باشد، بلکه ملخ مزبور مرحله زندگی انفرادی را در کانون های دائمی خود که، سودان و بعضی از کشورهای آفریقایی و آسیائی است می گذراند و در این حالت ملخ مزبور مانند ملخهای بومی چندان فعالیت و خسارتی نداشته و در مواردی تحت شرائط اکولوژیکی و عوامل مخصوص دیگر تبدیل به مرحله مهاجری شده و در دسته های بزرگ به پرواز درآمده و تا شعاع حدود ۲۰۰۰ کیلومتری به کشورهای دیگر منجمله ایران گسترش می‌یابند.
در بعضی از سالها ملخ دریائی مهاجر ممکن است در کشورهای مورد حمله حدود ۳۰ میلیون کیلومتر مربع را بپوشاند و نواحی تخمریزی آن به ۱۳ میلیون کیلومتر مربع برسد (زمردی، ۱۳۵۷).
مناطق مورد حمله
الجزیره، تونس، مغرب، کامرونیاتیوپی، سومالی، سودان، گینه، نیجریه، گامبیا، غنا، ساحل عاج، سنگال، موریتانی قبرس،عربستان سعودی، هندوستان، پاکستان، ایران، لبنان، کویت، بحرین، عمان، قطر، صحرای اسپانیا، تانزانیا، توگو، اوگانا، ترکمنستان، ازبکستان، یمن، مسقط، سوریه و ترکیه.
هجوم به ایران:
اگر هجوم ملخ به ایران از آفریقا باشد مناطق غربی و جنوب غربی کشور شامل مهران، دهلران،ایلام، قصرشیرین، بانه، سقز و خوزستان آلوده می شود و چنانچه حمله از عربستان باشد نواحی مورد هجوم بنادر جاسک، لنگه، بندرعباس و اطراف خواهد بود و بالاخره اگر ملخ از سمت پاکستان وهندوستان وارد ایران گردد، مناطق آلوده شامل سیستان و بلوچستان، کرمان، فارس و حتی شهر بابک، یزد و بیرجند می باشد (امیدوار، ۱۳۴۶).
گاهی بر اثر شدت حمله آفت، مناطق انتشار تا استانهای مرکزی و حتی سواحل دریای مازندران خواهد کشید.
زندگی مهاجرتی:
این حشره زندگی مهاجرتی دارد و اکثرا از کانونهای دائمی خود به کشورهای دیگر پرواز می کند، تولیدات کشاورزی این مناطق را مورد حمله و آسیب قرار می دهد، با توجه به اینکه هر ملخ صحرائی حدود ۲ گرم وزن دارد، در سالهای طغیانی در هر کیلومتر مربع تا ۲۰۰ میلیون ملخ شمارش شدکه وزن مجموع آنها به حدود ۵۰۰۰ تن بالغ می شود و هر تن ملخ روزانه معادل غذای ۲۵۰ نفر را از بین می برد. به همین جهت از زمانهای گذشته، حمله ملخ صحرائی فاجعه ای جهانی تلقی می شده است.
در نتیجه تجزیه و تحلیل هایی که با توجه به ۲۰۰۰ واقعه ناشی از این حشره در مرکز بررسی ملخ در لندن صورت گرفته خسارت ناشی از ملخ صحرائی با در نظر گرفتن مراحل مختلف زیستی آن تعیین گردیده است.
با توجه به این محاسبات ۸٪ خسارت توسط پوره ها، ۶۹٪ آن توسط ملخهای نابالغ و یا در حال بالغ شدن و ۲۳٪ خسارت نیز توسط ملخ هائی که به بلوغ جنسی رسیدند به بار آمده است. در اینجا علت پائین بودن خسارت ناشی از پوره ها را می توان با دور بودن مناطق زاد و ولد از مکانهای حاوی میزبانان اصلی آنها در ارتباط دانست ( مدرس اول، ۱۳۶۹ و زمردی، ۱۳۷۰).
حشرات کامل ملخ:
حشرات کامل ملخ و بالاخص حشره نر معمولا حدود سه هفته بعد از خروج از پنجمین سن پورگی قابلیت جفتگیری پیدا میکنند و در صورت پائین بودن درجه حرارت محیط در زمستان این مدت ممکن است ۶-۸ هفته و یا حتی تا ۳-۴ ماه نیز طول بکشد. جفت گیری ملخ صبح زود انجام می شود و مدت جفتگیری برحسب فصل و شرائط فرق می کند و در شرایط مناسب ۱۰-۵۰ دقيقه ولی تا ۳-۱۴ ساعت نیز گزارش شده است و چند ماده می توانند فقط به وسیله یک نر بارور شوند.
فاصله بین آخرین جفتگیری و شروع تخمریزی متفاوت است، گاهی تخمریزی همان روز ولی ممکن است پس از ۱-۲ روز آغاز گردد. در غالب نواحی جنوبی کشور ملخ دریائی از اسفندماه به بعد تخمریزی می نماید.
ملخ ماده:
ملخ ماده پس از جفتگیری مسافتی را طی کرده و در حالی که با انتهای شکم خاک را لمس می کند، محل مناسبی را برای تخم ریزی انتخاب می نماید. در این موقع حشره ماده حرارت خاک، درجه شوری و رطوبت زمین را تشخیص می دهد. ملخ صحرائی برای تخم ریزی، زمین های نرم و مرطوب را انتخاب می کند.
سطح خاک یا کمی پائین تر از آن باید رطوبت کافی داشته باشد، تخم ریزی در انواع مختلف خاکها از شن یکدست تا خاک رس صورت می گیرد. به هر حال سفتی خاک باید تا حدودی باشد که ملخ بتواند با انتهای شکم خود حفره ای برای قرار دادن کپسول تخم ایجاد نماید.
تخمریزی :
ملخ ماده برای تخمریزی شکم خود را داخل زمین فرو می برد و به وسیله فشار هوائی که داخل شکم خود می کند آنرا تا سه برابر اندازه اصلی بزرگ می کندو تخمهای خود را در عمق ۸ – ۹ سانتیمتری مرتبا پهلوی یکدیگر قرار می دهد و کم کم بالا می آید و پس از تمام شدن، مایع مخصوصی روی آن می ریزد که در مجاورت هوا سخت و شبیه به کندو می شود که این مایع برای حفظ تخمها از حرارت آفتاب و همچنین جهت نگاهداری رطوبتی که تخم نیاز دارد بکار می رود.
ملخ دریائی ماده:
هر ملخ دریائی ماده می تواند ۸- ۱۲ مرتبه تخمریزی نموده جمعا حدود ۸۰۰-۱۰۰۰ عدد تخم بگذارد، فاصله هر تخمریزی ۵-۷ روز و ملخهای ماده پس از تخمریزی متدرجة تلف می شوند.
تعداد کپسول های تخم در هر متر مربع فوق العاده متفاوت و بستگی به شرایط زمین، رطوبت و اهمیت دسته ملخ دارد و در بندرعباس ۳۰ – ۳۰۰ کپسول و حداکثر در سطح محدوی از بوشهر تا ۱۰۰۰ کپسول در مترمربع شمارش شده است (دواچی، ۱۳۳۳).
کپسول تخم :
در داخل هر کپسول ۵۰-۱۰۰ عدد تخم گذارده می شود. دوره رشد جنینی تخم در هوای نسبتا سرد زمستان جنوب بطور متوسط ۲۰-۳۰ روز می باشد و در حرارت زیر ۱۸ درجه سانتیگراد نشو و نمای تخم متوقف می گردد.
طبق تحقیقات ؛ بهترین درجه حررات برای نشو و نمای تخم ۲۸-۳۲ درجه سانتیگراد است و اگر درجه حرارت بیش از ۳۴ باشد تفريخ تخمها کاهش می یابد، ضمنا رطوبت پائین تر از ۶۰ درصد برای تکامل جنین نامساعد است (1962,Rivnay).
حد متوسط دوره پورگی در فصل بهار در مناطق جنوب کشور بین ۴۰-۴۵ روز و در شرایط نامساعد ممکن است از دو ماه تجاوز کند. مدت لازم برای تولید یک نسل ۹۷ روز و عمر افراد کامل 2/5-5 ماه است (مدرس اول، ۱۳۶۹).
ایجاد نسل :
ملخ دریائی پس از هجوم به ایران می تواند دو نسل درسال ایجاد نماید. بدین ترتیب که اگر دسته های ملخ در پائیز و زمستان به ایران حمله کنند، تخمریزی در بهمن و اسفند در مناطق جنوبی شروع می شود و پوره هائی که خارج می شوند از اوایل فروردین ماه ببعد بالدار میگردند و بسمت شمال پرواز می کنند.
چنانچه بهار آن سال بارانی و رطوبت کافی باشد از اردیبهشت ماه به‌بعد ملخهای مزبور از نظر جنسی نیز بالغ می شوند و به رنگ زرد در می آیند و به تخمریزی مجدد در حدود شیراز، یزد و کرمان شروع می کنند.
پوره های نسل دوم:
پوره های نسل دوم نیز پس یکماه و نیم تا دو ماه بالدار می شوند، ولی هوای خشک و گرم تابستان مانع تولیدمثل آنها می گردد. این دسته ها در اثر مبارزه حمله دشمنان طبیعی ملخ و یا بواسطه فقدان تراکم متفرق و نابود می شوند (دواچی، ۱۳۳۳). در آفریقای شمالی و هندوستان ملخ دریائی در سال حداکثر می تواند سه نسل داشته باشد.
بلوغ جنسی ملخ دریائی:
در رابطه با رفتار و پروازهای ملخ دریائی اضافه می نماید که، ملخ دریائی مهاجر به محض اینکه بالدار شود، برای جفتگیری و تخمریزی حاضر نیست، زیرا مقدار بسیاری مواد چربی در دوره لاروی در بدن خود ذخیره کرده است و این مواد ذخیره ای دستگاه تناسلی آنرا تحت فشار می گذارد و مانع از نمو آن می شود و برای اینکه جهاز تناسلی آزاد گردد و قادر به تهیه تخم یا اسپرماتوزئید بشود، ملخ دریائی پروازهای طولانی می کند.
در نتیجه این پروازها مواد ذخیره ای بتدریج جذب می شود و پس از یک تا پنج ماه فعالیت و پرواز، ملخها قادر به جفتگیری و تخمریزی می شوند. این عمل را بلوغ جنسی میگویند.
سرعت پرواز:
سرعت پرواز دسته های ملخ حدود ۱۰-۱۵ کیلومتر در ساعت می باشد و تا ۱۷ ساعت مداوم می توانند در پرواز باشند و چنانچه مانعی از قبیل وزش باد شدید در سر راه آنها نباشد تا ۲۰ ساعت هم پرواز می کنند.
تراکم و تعداد ملخ:
تراکم و تعداد ملخ در یک دسته پرواز ممکن است تا حدود ۵۰ میلیون عدد در هر کیلومتر مربع برسد و هر دسته امکان دارد چندصد کیلومتر مربع را بپوشاند و گاهی دسته های ملخ بقدری وسیع و متراکم است که هنگام پرواز جلوی تابش نور خورشید را می گیرد.
پرواز در هوای خنک:
ملخ دریائی معمولا در هوای خنک پرواز کرده و در گرما استراحت نموده و به طورکلی شبها پرواز نمی کند. رفتار روزانه پوره های ملخ چنین می باشد که قبل از طلوع آفتاب ملخها روی سبزه ها استراحت می کنند بمجرد طلوع آفتاب و با تأثیر نور، از شاخه های رستنیها پائین می آیند و بصورت دسته هائی در زمینهای گرم مجتمع می شوند.
فعالیت:
پوره های ملخ دریائی در سن اول فعالیت بسیاری ندارند، بلکه غالب ساعات گرم روز را به تعداد زیاد روی سنگها و کلوخه ها و نقاط کم علف جمع می شوند و بواسطه رنگ سیاه و عده بسیارشان از دور مانند لکه های سیاه به نظر می رسند، ولی از سن دوم فعالیت آنها رو به شدت می گذارد و علائم دسته بندی و حرکت دسته جمعی در آنها پیدا می شود.
دسته های پوره ملخ دریائی بعكس ملخ مراکشی دارای جبهه کم عرض ولی با عمق بسیار است. این وضع در دامنه های کوه بخوبی نمایان می باشد، زیرا دسته های مزبور مانند سیلی به سمت پائین سرازیر می شود و گاهی چندین ساعت متوالی ادامه دارد.
غریزه مهاجرت:
دسته های پوره ملخ دریائی دارای ۳۰۰-۴۰۰ متر عرض و ۳-۴ کیلومتر عمق می باشد. طرز رفتار این دسته ها بر اساس غریزه مهاجرت است، یعنی تمام افراد یک دسته حرکات مشابه هم می کنند و متفقا در یک جهت می روند. وقتی شروع به حرکت می کنند، جهت خود را تغییر نمی دهند، مگر موانع غیرقابل عبوری در پیش داشته باشند.
در ساعات گرم وسط روز که آفتاب به شدت می تابد و درجه حرارت بالا می رود، دسته های پوره ملخ متفرق می شوند و دیگر آن نظم و ترتیب در حرکاتشان مشاهده نمی شود.
تغذیه:
پوره ها سعی میکند زیر سایه علفها، در پناه سایه قرار گیرند و بیشتر آنها روی بوته ها و درخت بالا می روند ولی در این موقع نیز عدۂ بیشماری از آنها در گردآگرد هم هستند و تعداد آنها روی بوته ها یا درختچه ها بقدری زیاد است که در اثر سنگینی وزن آنها شاخه ها خم می شود و از دور به شکل خوشه زردی به نظر می رسد. در طی روز چندبار صبح و بعدازظهر پوره ها موقتا متوقف می شوند و از نباتات و برگ درختان تغذیه می کنند و مجددا بحرکت خود ادامه می دهند.
جهت حرکت:
جهت حرکت پوره ها در تمام روز یکسان نیست و ممکن است چندین بار تغییر کند. یکی از عواملی که در تغییر سمت حرکت آنها دخالت دارد، چنانچه در بالا نیز ذکر شد باد است. پوره های ملخ دریائی در حال عادی راه می روند و در صورت لزوم می‌جهند. سرعت حرکت آنها منوط به وضع زمین و حرارت و رطوبت و شرائط دیگر محیط است.
سن چهارم و پنجم:
در سن چهارم و پنجم ممکن است سرعت آنها حداکثر به یک کیلومتر در ساعت برسد، ولی مجموعا در یک روز حداکثر مسافتی که پوره های فعال سن پنجم ممکن است بپیمایند حدود ۴-۸ کیلومتر است. نزدیک غروب همین که حرارت محیط پائین می آید و آفتاب نا پدید می گردد، حرکت دسته ها متوقف می شود و پوره ها برای گذرانیدن شب از علفها و بوته ها بالا می روند.
رفتار و پرواز ملخ دریائی بالدار:
وضع رفتار و پرواز ملخ دریائی بالدار نیز بدین ترتیب بوده که ملخها معمولا هنگام غروب پروازشان متوقف می گردد و پس از استراحت شبانه، صبح زود هنگام طلوع آفتاب بدن خود را بطور عمودی در مقابل اشعه آفتاب قرار می دهند تا حرارت بیشتری به بدنشان برسد.
این گرم کردن بدن ممکن است چند ساعت هم طول بکشد، سپس دسته های کوچک و بزرگ ملخ تشکیل شده و پروازهای کوتاه و بلند ملخ صورت می گیرد.
مبارزه :
ملخ جزء آفات عمومی محسوب می شود و مبارزه علیه آن در قدرت زارعین نبوده و کلیه عملیات مبارزه بعهده سازمان حفظ نباتات وزارت کشاورزی می باشد. با توجه باینکه ملخ دریائی از کشورهای دور دست به ایران می آید، تماس دائم با کشورهای مزبور که مبدأ حمله یا محل عبور این ملخ است، ضروری می باشد.
اطلاعات:
در حال حاضر هر ماه وضع ملخ در کشورهای هند، پاکستان، افغانستان و ایران رصد میشود ؛ همچنین گزارش وضع بارندگی، رویش گیاهان و دیده بانی ملخ کشورهای فوق الذكر و عضو منطقه به مرکز دفع ملخ Anti-Locust Research Center ALRC در لندن ارسال می گردد.
به علاوه اطلاعات مبنی بر وضعیت ملخ از عربستان و کشورهای آفریقائی از مرکز مزبور دریافت می شود. مرکز مذکور، گزارشهای دریافتی را تجزیه و تحلیل می کند و خلاصه ای از وضع کلی را برای اطلاع کشورهای ذینفع می فرستد. بر اثر این همکاری و دریافت اخبار ملخ از چند ماه پیش احتمال هجوم دسته های ملخ را می توان پیش بینی نمود.
عملیات دیده بانی:
مهمترین مرحله مبارزه با ملخ دریائی دیده بانی است.
هدف دیده بانی تحصیل و جمع آوری اطلاعات است، بنحویکه سازمانهای مبارزه بتوانند براساس آن پیش بینی ها تصمیمات لازم را برای مبارزه با ملخ اتخاذ نمایند.
در عملیات دیده بانی ممکن است از امکانات مختلف استفاده نمود و مدرن ترین وسیله استفاده از ماهواره است که در سالهای اخیر مورد توجه و استفاده قرار گرفته است. علت استفاده از این وسیله آنست که مناطق تخمریزی ملخ ممکن است بیش از میلیونها کیلومتر مربع را شامل گردد و بدین طریق نه فقط شرائط کنترل تخمریزی ملخ را می توان مهیا ساخت، بلکه موفقیت های جالب دیگری نیز می توان بدست آورد (زمردی، ۱۳۵۷).
مبارزه شیمیائی علیه ملخ دریائی در صورتیکه اعزام کارشناس و وسائل و امکانات بموقع انجام گیرد، ساده می باشد و برای مبارزه علیه ملخ مزبور در سالهای گذشته و همزمان با آخرین حمله ای ملخ به کشور از سه روش طعمه پاشی، محلول پاشی و یا مبارزه با ماشینهای اگزست و هواپیما استفاده می شد.
روش طعمه پاشی:
در روش طعمه پاشی مقدار ۶ کیلوگرم لیندین ۲۵٪ و یا سه کیلوگرم سوین ۸۵٪ را در ۳۰ لیتر آب حل می کند و روی ۱۰۰ کیلوگرم سبوس گندم میریزد و بهم می زنند و سپس برای هر هکتار ۱۵-۲۰ کیلوگرم از این طعمه را می پاشند و برای سمپاشی از فنیتریتیون ۵۰% بمقدار ۳۰۰-۵۰۰ گرم در هکتار استفاده می گردد.
برای مشاوره رایگان با کارشناسان مجموعه به واتساپ مراجعه فرمایید.