اثرات جلبک دریایی دالجین

افزایش تحمل گیاهان به استرس

محرک رشد دالجین:

جلبک دریایی ها باعث افزایش تحمل گیاهان به استرس و تنش‌های ناشی از عوامل محیطی (خشکی، شوری و افزایش دما) و فیزیولوژیکی می‌شوند. اثرات ضد استرسی مواد ارگانیک که از جلبک‌های دریایی مشتق می‌شوند به فعالیت سیتوکنین مربوط می‌باشند.

سیتوکنین با تشکیل زانتین، آدنین و پورین، رادیکال‌های آزاد را که منجر به استرس می‌شوند، به طور مستقیم مهار می‌کند.

یکی از واکنش‌های معمول در سلول‌های گیاهی که در نتیجه افزایش تجمع مولکول‌های آلی در سیتوپلاسم روی می‌دهد تنظیم فشار اسمزی است که به‌منظور موازنه تعدیل فشار اسمزی انجام می‌گیرد.

گلایسین بتائین و مانیتول و برخی دیگر از قندها از موادی می‌باشند که باعث ایجاد تعادل اسمزی سلول‌های گیاهی می‌شوند. استفاده از عصاره جلبک دریایی به علت حضور گلایسین، بتائین در سلول باعث کاهش اثرات سوء تنش‌های محیطی می‌شود و همچنین باعث افزایش تحمل گیاهان نسبت به سرما می‌شود.

به‌علاوه موجب بقای گیاهان در زمان یخ‌زدگی و رشد مجدد در تمام گیاهان می‌شود.مانیتول و بتائین هر دو باعث حفظ تعادل اسمزی سلول‌های گیاهی می‌شوند. این مواد همچنین باعث حفظ ساختار ظاهری سلول می‌شوند.

این امر باعث می‌شود تا از دست دادن آب سلول به‌کندی صورت گیرد و در نهایت گیاه در برابر تنش‌های ناشی از خشکی و کم آبی تحمل بیشتری داشته باشد. نتایج بررسی‌های آزمایشگاهی نشان میدهد که گلایسین بتائین سبب محافظت از غشای سلول‌های ریشه در مقابل اثرات مخرب ناشی از تنش گرما می‌شود.

تقویت سیستم دفاعی گیاهی

پلی‌ساکاریدهای سولفاته و الیگوسا کاریدهای با وزن مولکولی کم در جلبک‌های دریایی دارای انواع فعالیت‌های بیولوژیکی هستند. برخی از گزارشات در مورد افزایش خواص ضد قارچی و آنتی اکسیدانی با استفاده از جلبک دریایی را نشان می‌دهند که به دلیل حضور طیف گسترده‌ای ترکیبات فعال بیولوژیکی از قبیل استرول‌ها، فنول‌ها و اسیدهای چرب است. مطالعات در طول چند سال گذشته نشان می‌دهد که پلی ساکاریدهای سولفاته در جلبک های دریایی قابلیت آنتی اکسیدانی قابل ملاحظه دارند.

تأثیر بر میزان رشد ریشه

کاهش رشد ریشه در اثر کاهش دما باعث کم شدن ظرفیت جذب آب و مواد معدنی توسط ریشه و به دنبال آن ظهور اثرات ثانویه ناشی از کمبود مواد غذایی و اختلال در رشد گیاه می‌شود. در دمای پایین، انتقال مواد داخل گیاه، شکل و مقدار انتقال مواد دچار تغییر می‌شود و در نتیجه رشد ریشه و در نهایت میزان رشد گیاه کاهش می‌یابد.

همچنین سرما باعث کاهش سنتز آدنوزین تری فسفات و بسیاری از ترکیبات دیگر از قبیل هورمون‌ها، اسیدهای آمینه و برخی از ویتامین‌ها در ریشه شده و سرعت انتقال این مواد به ساقه را کاهش می‌دهد. بتائین، مانیتول و غیره از تنش دمایی جلوگیری می‌کنند و اختلال در رشد ریشه و کاهش رشد گیاه را کاهش می‌دهند.

افزایش میزان فتوسنتز کلروفیل و سبزینگی گیاهان

فتوسنتز یکی از فرآیندهای حساس به دما است. نخستین مکان دریافت تنش سرما مرحله‌ فتوسیستم ۲ است که باعث کاهش عملکرد فتوسیستم ۲ و توقف فعالیت فتوسنتز بر اثر سرما می‌شود. تنش سرما همچنین سبب اختلال در تولید کلروفیل و بروز آسیب در واکنش‌های کلروپلاست‌ها می‌شود. با کاهش بیشتر دما، کل فرآیند کلروفیل‌سازی متوقف می‌شود و رنگ برگ‌ها به زردی می‌گراید که نشان‌دهنده‌ی کمبود کلروفیل است.

مطالعات مختلف نشان داده که استفاده از عصاره جلبک دریایی به دست آمده در گیاهان تحت تیمار باعث افزایش میزان کلروفیل برگ می‌شود که به دلیل وجود آمینوبوتیرات، گلایسین بتائین و بتائین در عصاره استخراج شده است.

همچنین محلول‌پاشی عصاره جلبک دریایی موجب تحریک فتوسنتز شده و منجر به تولید بهتر قند و نشاسته‌ها می‌شود. در برخی از مطالعات مشاهده شده است که بهبود فتوسنتز توسط گلایسین بتائین در گیاهان تحت تنش سرما، به افزایش کارایی فتوسیستم ۲ مربوط می‌شود. گلایسین بتائین همانند یک محافظ اسمزی در کلروپلاست‌های گیاه تحت تنش عمل می‌کند.