پروانه برگخوار افرا

Acronicta aceris Linnaeus

.,Syns. Apatele aceris L

.Noctua aceris Schiff

.Noctuidae, Lep

پروانه برگخوار افرا در ایران در سال ۱۳۶۲ توسط عبائی گزارش شده است.درختان میزبان این آفت شامل انواع درختان توت، زالزالک، راش، بلوط، نمدار، نارون، افرا و صنوبر می باشد و مناطق انتشار آن استانهای شمالی، خراسان کردستان تهران و فارس بوده و دارای اهمیت اقتصادی کم است (عبائی، ۱۳۶۲).

حشره کامل پروانه ای است که عرض آن با بالهای باز ۴۰-۴۵ میلیمتر می باشد. بالهای جلوئی سفید تا خاکستری همراه با نقوش سیاه رنگ است. بالهای عقبی در حشره نر سفید و در ماده خاکستری رنگ می باشد. تخم حشره مسطح و مانند شیشه ساعت است و رنگ آن ابتدا زرد نارنجی و بعد آبی متمایل به قرمز می شود. رنگ لارو متغیر در سن اول سیاه مودار و اندازه لارو کامل ۴۰-۵۰ میلیمتر است. لارو به رنگ زرد توأم با قرمز متمایل به قهوه ای است. در پشت بدن آن و روی هر مفصل لکه ای به شکل لوزی دیده می شود که به رنگ سفید بوده و دور آن را نوار نازک سیاهی احاطه نموده است. بدن پوشیده از موهای بسیار بلند زرد رنگ است که قسمت آزاد آنها به شکل دسته هائی از مو در می آیند. سر لارو سیاه شفاف و دارای یک خط میانی زرد متمایل به قرمز است (رجبی، ۱۳۶۵). شفیره دراز، قهوه ای متمایل به قرمز تا سیاه است.

در شرایط اروپا حشره در سال دو نسل دارد و زمستان را به صورت شفیره میگذراند و حشرات کامل از نیمه دوم خرداد تا اواخر مرداد ماه ظاهر میشوند. پروانه ها روزها روی درختان به استراحت پرداخته و شبها فعالیت می کنند. تخمریزی حشره ماده روی درز پوست یا در سطح تحتانی برگها و معمولا بطور منفرد انجام می شود و روی تخم موهای توسط حشره ماده قرار داده می شود. هر حشره ماده ۴۰۰-۶۰۰ عدد تخم می گذارد. دوره تغذیه لارو یا خسارت آفت از اواسط تیرماه تا اواسط مهرماه ادامه دارد. در صورت لزوم مبارزه، جمع آوری لاروها یا مبارزه مکانیکی توصیه می گردد. ضمن از باکتری Bacillus thuringiensis نیز برای مبارزه میکروبیولوژیک عليه آفت می توان استفاده نمود (1978 ,Schwenke).