سپرداربنفش مرکبات

.Parlatoria  pergandei  Comst

.Syn.Syngenaspis  pergandei  Comst

.Diaspididae,Hom

سپردار بنفش مرکبات به نام سپردار خاکستری مرکبات نیز گفته می شود در بعضی از منابع فارسی تحت عنوان سپردار خاکستری مرکبات نام برده شده است. در ایران قبل از سال ۱۳۲۴ توسط کریوخین در باغ کرمانی واقع در ساری مشاهده شده است. این سپر دار علاوه بر مرکبات روی ماگنولیا،یاس،جل،چای،کافور،عشقه،کاملیا، سه رنگ و رازقی نیز دیده شده است. با اینکه این سپردار در سایر کشورها روی شمشاد برگ پهن و شمشاد نعنایی وجود دارد ولی در ایران تا کنون آفت مزبور روی دو گیاه اخیر پیدا نشده است. سپردار بنفش برگ ،شاخه، میوه ،حتی تنه درختان مرکبات را مورد حمله قرار داده و باعث خشک شدن سریع برگ ها و شاخه های جوان و ضعیف ماندن میوه ها میشود.

نهالهای جوان و همچنین خزانه مرکبات کمتر به این آفت آلوده می‌شوند و روی درخت های بزرگ این سپردار را باید در قسمت‌های داخلی و سایه دار درخت جستجو کرد زیرا در این قسمت‌ها حمله سپردار شدیدتر از شاخه ها و برگ های خارجی درخت است. ضمناً آلودگی میوه ها همیشه بیشتر از برگ  ها می باشد. سپردار بنفش مرکبات هم اکنون در نواحی بابل، ساری، قائم شهر، بابلسر، لاهیجان، رامسر، لاکان و رشت به خصوص در گلخانه ها انتشار دارد.

سپر ماده به اشکال مختلف بیضی یا گلابی تقریبا گرد است. رنگ آن خاکستری و قطرش تا دو میلیمتر می رسد.جلد پورگی سن اول به رنگ زرد قهوه ای ودر کنار سپر ماده قرار گرفته و جلد پورگی سن دوم که قسمت عمده سطح سپر را تشکیل می دهد به رنگ خاکستری مایل به زرد می باشد.بدن ماده گرد، به رنگ بنفش (بهمین علت به آن سپردار بنفش می گویند)ودر زیر بدن دارای پرده نازک سفید است که بدن ماده بین پرده نازک مزبور و سپر حشره قرار گرفته است. سپر افراد نر کوچک، کشیده، خاکستری رنگ و سپر پورگی به رنگ زرد کاهی و در راس سپر قرار گرفته است.

طرز زندگی این سپردار شباهت زیادی به سپردار سیاه مرکبات دارد. سپردار بنفش زمستان را به صورت ماده بالغ که گاهی تعدادی تخم گذارده است و به صورت پوره سن دوم به سر می‌برد هر ماده۳۰_۲۰۰ عدد تخم می گذارد و دوره تخم ریزی سپردار ممکن است2_2/5ماه طول بکشد. پوره های آفت در اوایل تابستان از تخم خارج شده و روی برگ ،شاخه و میوه درختان پراکنده می‌شود. حشره مزبور در سال  در نسل کامل و یک نسل ناقص دارد. در مورد این سپردار پارازیت یا شکاری در منابع فارسی ذکر نشده است و چنانچه مبارزه شیمیایی علیه آن ضرورت پیدا کرد می‌توان از سموم فسفره استفاده نمود و موقعی که حداکثر پوره ها ظاهر می شوند اقدام به سم پاشی کرد.