کود کوآد 14 امکس (Omex)

کوآد 14 امکس (Omex)

کود کوآد 14 امکس:

(افزایش همه جانبه کیفیت محصولات

تامین همزمان  ازت وفسفرو کلسیم و پتاسیم

کاهش حساسیت به عوامل تنش زا

افزایش خاصیت انبارداری.

فرمولاسیون کوآد 14  آن را به یک کود برگی خاص جهت افزایش همه جانبه کیفیت محصولات تبدیل نموده

است.

تامین همزمان  ازت وفسفرو کلسیم و پتاسیم موجب تقویت دیواره سلولی و کاهش حساسیت به عوامل تنش

زا شده و خاصیت انباری را نیزافزایش می دهد.

میزان مصرف متوسط این کود 2/5 لیتر در هزار می باشد.

کودها رشد گیاهان را بهبود می‌بخشند. این عمل به دو روش اتفاق می‌افتد:

روش سنتی که مواد مغذی افزوده می‌شود.

روش دومی که برخی از کودها عمل می‌کنند بهبود کارایی خاک با تغییرات در نگهداری آب و هوای آن است.

کودها معمولاً در نسبت‌های مختلف حاوی مواد زیر هستند:

سه ماکروماده مغذی اصلی:

نیتروژن: بهبود رشد برگ‌ها

فسفر: بهبود رشد ریشه‌ها، گل‌ها، دانه‌ها و میوه‌ها

پتاسیم: تقویت رشد ساقه، حرکت آب در گیاه، تقویت گل دهی و میوه دهی

سه ماکروماده مغذی ثانویه:

کلسیم

منیزیم

گوگرد

میکرومواد مغذی: مس، آهن، منگنز، مولیبدن، روی و بور. در بعضی موارد سیلیکن، کبالت و وانادیم هم مهم

هستند.

نیتروژن و گیاه (کود کوآد 14 امکس )

نیتروژن غذای اصلی برای گیاهان است.

یکی از اجزای اساسی پروتئین می‌باشد (برای ساخت اسیدهای آمینه، در کاتالیز واکنش‌های شیمیایی و

حمل و نقل الکترون‌ها) و کلروفیل (قادر ساختن فتوسنتز) و در بسیاری از بخش‌های گیاهان شرکت دارد.

نیتروژن نقش مهمی در فرایندهای فیزیولوژیکی مختلف دارد.

رنگ سبز تیره را القاء می‌کند و باعث افزایش رشد برگ، ساقه و سایر بخش‌های گیاه و نمو آن می‌شود.

به علاوه باعث:

تحریک رشد ریشه

بهبود کیفیت میوه

افزایش محتوای پروتئین و همچنین باعث جذب و استفاده مواد مغذی دیگر نظیر پتاسیم و فسفر می‌شود.

کمبود نیتروژن باعث کاهش رشد، کلروز (تغییر رنگ سبز به زرد) ایجاد نقطه‌های قرمز و صورتی بر روی برگ‌ها

می‌شود.

کاربرد زیاد آن باعث ایجاد رنگ سبز تیره، اثر منفی روی رشد گیاه و تولید میوه با کمترین کیفیت و کمیت

می‌شود (۴).

پتاسیم در گیاه

پتاسیم فراوان‌ترین کاتیون موجود در سیتوپلاسم بوده و نمک‌های پتاسیم به ایجاد پتانسیل اسمزی مناسب در

درون سلول‌ها و بافت‌های گیاهان غیر نمک دوست کمک عمده‌ای می‌کند.

جذب پتاسیم به داخل سیتوپلاسم یا واکئول‌های سلول‌های ریشه از طریق جذب فعال است و نیاز به انرژی

دارد.

بین غلظت پتاسیم محلول اطراف ریشه و مقدار جذب پتاسیم به وسیلهٔ گیاه رایطه مستقیم وجود دارد.

میزان پتاسیم قابل جذب در خاک‌های مختلف معمولاً در حدود ۰/۱ درصد میزان کلسیم قابل جذب می‌باشد،

با این حال مقدار پتاسیم گیاه معمولاً ۱۰ برابر کلسیم می‌باشد و این نشان می‌دهد که گیاه قدرت انتخابی

شدیدی برای برخی عناصر مورد نیاز خود دارد.

نقش پتاسیم در گیاه

پتاسیم در فیزیولوژی گیاه از قبیل:

فعال شدن آنزیم‌ها

ساختن پروتئین‌ها

فتوسنتز

بزرگ شدن سلول

باز و بسته شدن روزنه‌ها وافزایش مقاومت به تنش‌های محیطی نقش دارد.

همچنین پتاسیم در درختان میوه‌ای بزرگ شدن میوه‌ها را باعث می‌شود.

رنگ نارنجی مرکبات و رنگ قرمز در سیب و هلو تابعی از غلظت پتاسیم در گیاه می‌باشد.

کمبود پتاسیم در گیاهان در ابتدا منجر به بروز علائم ظاهری و نشانه‌های قابل دیدن نمی‌شود، بلکه ابتدا فقط

کاهشی در میزان رشد و عملکرد وجود دارد که به آن اصطلاحاً گرسنگی پنهان گفته می‌شود.

تا زمانی که کمبود پتاسیم شدید نباشد، حتی تا پایان فصل رشد نیز علائم ظاهری همچنان بروز نکرده اما

کاهش عملکرددر این شرایط قطعی خواهد بود.

به دلیل موبایل بودن این عنصر نشانه‌های ظاهری کمبود پتاسیم ابتدا بر روی دومین و سومین برگ‌های پیرتر

ظاهر می‌شود.

کمبود پتاسیم در گیاهان

در پیرترین برگ‌ها اغلب زردی و سوختگی از نوک و حاشیه برگ‌ها شروع شده و به سمت پهنک توسعه پیدا می‌کند.

برای مشاوره رایگان با کارشناس مجموعه اینجا کلیک نمائید.