کوآد 14 امکس(Omex)

کوآد14باجلوگیری ازنفوذبیماریهای قارچی وباکتریایی وافزایش انبارداری وکیفیت میوه ها.فرمولاسیون کوآد 14  آن را به یک کود برگی خاص جهت افزایش همه جانبه کیفیت محصولات تبدیل نموده است. تامین همزمان  ازت وفسفرو کلسیم و پتاسیم موجب تقویت دیواره سلولی و کاهش حساسیت به عوامل تنش زا شده و خاصیت انباری را نیزافزایش می دهد. میزان مصرف متوسط این کود 2/5 لیتر در هزار می باشد.

کودها رشد گیاهان را بهبود می‌بخشند. این عمل به دو روش اتفاق می‌افتد: روش سنتی که مواد مغذی افزوده می‌شود.

روش دومی که برخی از کودها عمل می‌کنند بهبود کارایی خاک با تغییرات در نگهداری آب و هوای آن است.

کودها معمولاً در نسبت‌های مختلف حاوی مواد زیر هستند:

• سه ماکروماده مغذی اصلی:

1. نیتروژن: بهبود رشد برگ‌ها
2. فسفر: بهبود رشد ریشه‌ها، گل‌ها، دانه‌ها و میوه‌ها
3. پتاسیم: تقویت رشد ساقه، حرکت آب در گیاه، تقویت گل دهی و میوه دهی

• سه ماکروماده مغذی ثانویه:

1. کلسیم
2. منیزیم
3. گوگرد

• میکرومواد مغذی: مس، آهن، منگنز، مولیبدن، روی و بور. در بعضی موارد سیلیکن، کبالت و وانادیم هم مهم هستند.

کودهای فسفاته

غالباً درصد فسفر کودهای شیمیائی را به صورت درصد اکسید فسفر ذکر می نمایند. اسید فسفریک که از تجزیه مواد آلی خاک حاصل می‌شود قابل جذب گیاه است، اما به صورت کود شیمیائی مصرف نمی‌شود.

قسمت اعظم کود فسفره ای که به خاک داده می‌شودبه وسیلهٔ کلسیم در خاک‌های قلیائی و به وسیلهٔ آهن و آلومینیم در خاک‌های اسیدی تثبیت می‌گردد. معمولاً کود فسفره ای که به خاک داده می‌شود در سال اول به صورت قابل جذب گیاه باقی می‌ماند و بخش کمی نیز طی سال‌های آینده قابل جذب گیاه می‌گردد. میزان‌های فوق‌الذکر با روش کوددهی، بافت و ترکیب خاک، سوابق مصرف کود فسفره در خاک و مقدار کود فسفری که مصرف می‌شود بستگی دارد.

چون میزان محلول بودن و حرکت کود فسفره در خاک بسیار محدود است می‌بایستی کودهای فسفره را قبل از کاشت به صورت نواری به خاک داد و آن‌ها را مستقیماً در ناحیه توسعه ریشه قرار داد. حداکثر میزان محلول فسفر در pH معادل 6 تا 6.5 مشاهده می‌شود. بنابراین رساندن pH خاک به این حدود می‌تواند در افزایش محلول بودن و جذب فسفر مؤثر باشد.

تغییر pH خاک در خاک‌های اسیدی با اضافه کردن آهک و در خاک‌های قلیائی با اضافه کردن گوگرد یا کودهای اسیدی انجام پذیر است. مصرف مقدار زیادی کود حیوانی نیز می‌تواند در نقصان pH خاک مفید باشد. میزان محلول بودن کودهای فسفره نیز متغیر است.

شکل قابل جذب فسفر در گیاهان، به صورت آنیون می‌باشد و به یکی از دو صورت زیر است:

• مونو فسفات H₂PO^–₄
• دی فسفات HPO₄^-2

باکتری‌های حلال ساز فسفات و مایکوریزای موجود درخاک باعث افزایش جذب فسفر توسط گیاهان می‌شوند.

کودهای فسفر رایج

1. مونو فسفات آمونیوم– حاوی 48% فسفر (P2O5) – حاوی 11% نیتروژن – مونو فسفات آمونیوم، کودی است حلال در آب و می‌توان در سیستم آبیاری قطره ای، همراه با آبیاری از آن استفاده نمود.
2. سوپر فسفات ساده– حاوی 20% فسفر (P2O5)
3. سوپر فسفات تریپل– حاوی 46% فسفر (P2O5)

نقش فسفر در گیاه

فسفر برخلاف نیتروژن و گوگرد، در گیاه کاهش نمی‌یابد بلکه در بالاترین سطح اکسیداسیون قرار دارد. فسفر بعد از جذب توسط گیاه به استرهای ساده فسفات نظیر قندهای فسفات دار تبدیل شده یا از طریق پیوند پیروفسفات به یک فسفات دیگر متصل می‌شود (نظیر ATP).

• فسفر برای تولید بذر و میوه از عناصر اصلی است و در صورت کمبود فسفر، تشکیل میوه متوقف می‌شود مخصوصاً اگر میزان ازت بالا باشد.
• فسفر گسترش ریشه را تقویت می‌کند.
• فسفر باعث انتقال انرژی و تقسیم سلولی می‌شود.
• در کربن‌گیری گیاه نقش دارد.
• باعث گلدهی گیاه و جلو انداختن بلوغ در گیاه می‌شود.

علائم کمبود فسفر در گیاه

به‌طور کلی علائم کمبود فسفر به روشنی کمبود ازت نیست و شامل موارد زیر می‌شود:

• رشد قسمت‌های هوایی و ریشه در گیاه کند و یا متوقف می‌گردد.
• رشد طولی گیاه افزایش می یابد و تولید ساقهٔ جانبی به ندرت ظاهر می‌شود.
• رنگ حاشیه برگ‌ها، قرمز یا ارغوانی شده و پایین‌ترین برگ گیاه زرد شده و این زردی به دمبرگ منتقل شده و برگ ریزش می‌کند. به نظر می‌رسد یکی یکی برگ‌ها از پایین زرد شده و ریزش می‌کند. (در کمبود ازت، فقط پهنک زرد می‌شود و با یک ضربهٔ دست به برگ ، برگ می افتد.)
• کمبود فسفر باعث می‌گردد که فعل و انفعالات و سوخت و ساز نظیر تبدیل قند به نشاسته کاهش یابد. تبدیل قند به نشاسته در سیب زمینی بسیار زیاد است و سیب زمینی با مزه شیرین خوب نیست.
• در کمبود فسفر، تعداد برگ‌ها کاهش می یابد و جوانه‌ها از بین می‌روند. همچنین تعداد شکوفه‌ها و میوه‌ها کاسته می‌شود.
• در کمبود فسفر در بعضی از میوه‌ها، گوشت میوه نرم و شیره میوه خیلی ترش و خاصیت انبارداری آن کاهش می یابد.
  

  نقش کلسیم در گیاه

  کلسیم به عنوان رابط بین سلول‌های گیاهی می‌باشد .کلسیم در ساختمان تیغه میانی سلول‌ها و بافت گیاهی در ترکیبی به نام پکتات کلسیم وجود دارد و تا زمانی که مقدار آن به اندازه کافی باشد از تخریب دیواره پکتینی جلوگیری می‌شود این عنصر در فعل و انفعالات آنزیمی نیز شرکت می‌کند . کلسیم در توازن آنیون‌ها و کاتیون‌ها نقش دارد. و در نفوذ پذیری غشای سلول‌ها تأثیر دارد. مقدار جذب کلسیم به نفوذپذیری غشای سلولی گونه‌های گیاهی بستگی دارد. میوه‌هایی که کلسیم بالایی دارند بهتر می توانند حمل و نقل شوند. حداقل ۶۰ درصد کلسیم در گیاهان در دیواره سلولی قرار دارد. کلسیم موجود در دیواره سلولی از سلول‌ها در مقابل میکروب‌هایی که تلاش دارند با شگستن دیواره وارد سلول شوند را ممانعت می‌کند. همچنین کلسیم باعث انقباض سطوح غشاء سلولی می‌شود که در نتیجه سلول آب کمتری از دست می‌دهد.

  انتقال و جذب کلسیم در گیاه

  کلسیم، یک عنصر غیر متحرک است که باحرکت آب در فرایند تعرق جا به جا می‌شود. به این خاطر که این ماده در درون بافت‌ها انتقالش به کندی است بنابراین باید به صورت پیوسته در دسترس گیاه قرار بگیرد. کلسیم از برگ‌های پیر به برگ‌های جدید و نوک ساقه انتقال نمی یابد و مقدار آن در آوندهای آبکش کمتر بوده و علت این هم احتمالا به دلیل رسوب کلسیم به صورت فسفات کلسیم می‌باشد ، کلسیم به صورت یون دوظرفیتی در خاک جذب می‌شود.

  علائم کمبود عنصر کلسیم در گیاهان

  کمبود کلسیم موجب کاهش رشد و همچنین لوله شدن برگ‌ها و قهوه ای شدن ریشه‌ها می‌شود. در گوجه فرنگی، کمبود کلسیم موجب پوسیدگی ته میوه می‌شود.

  در سیب کمبود کلسیم باعث کاهش استحکام میوه‌ها و عمر انبار داری کاهش می یابد.

  در صورتی که گیاه با کمبود کلسیم مواجه شود برگ‌ها بد شکل و پیچیده می‌شوند و به طرف پایین خم و به رنگ زرد و همچنین این گیاهان اندازه کوچیکی داشته و گل‌ها و گلبرگ‌های آن‌ها ریزش می‌کند.

  کلسیم در ارتباط با کیفیت محصولات

  کلسیم باعث بهبود صفات فیزیکی و شیمیایی میوه در محصولات باغبانی می‌شود. باعث حفظ ثبات غشای سلولی می‌شود، باعث استحکام بخشدن به استحکام ارتباط بین سلولی از طریق استحکام تیغه میانی می‌شود. در محصولاتی که کمبود کلسیم داشته باشند تنفس به میزان زیادی افزایش پیدا می‌کند که باعث کاهش ذخیره کربوهیدرات می‌شود و عمر محصول برداشت شده کاهش می یابد. میوه‌هایی که ترکیبات کلسیمی محلول پاشی می‌شوند از کیفیت و عمر انبار داری بالاتری برخودارند.

  زمان مصرف کود های کلسیمی

  در مزارع گوجه رنگی، هندوانه، توت فرنگی و در باغات درختان میوه برای افزایش کیفیت محصولات از محلول پاشی کودهای کلسیمی استفاده می‌کنند، کودهایی از جمله کلرور کلسیم و نیترات کلسیم از بهترین کودهایی می‌باشند که برای محلول پاشی استفاده می‌شوند.کلرور کلسیم نسبت به نیترات کلسیم کاربرد و مزیت بیشتری دارد چون با مصرف نیرات کلسیم نسبت نیتروژن به کلسیم N/Ca افزایش می یابد در میوه‌ها و در این حالت ماندگاری میوه‌هایی همچون سیب کاهش می یابد.

  ترکیبات مهم حاوی کلسیم

  کلرور کلسیم، نیترات کلسیم، کلسیم آسکوربات، کلسیم کلرید، سولفات کلسیم،نیرات آمونیوم کلسیم،کربنات کلسیم،کلسیم گلوتانات،کلسیم لاکتات.